Odpoczynek

Organizm potrafi przystosować się chyba do każdych warunków, nawet do 'girowych'! Wpada się w ten rytm: 2 kawy na śniadanie, 2 przed startem... później 200-250km na rowerze, tyle samo w autobusie, masaż i kolacja już o 22.00. Jak tu zasnąć, żeby do następnego dnia być na nogach i mieć w nogach..? Jakoś daję radę. Czuję się dobrze, nie cierpię zbyt wiele. Staram się zabierać w ucieczki, ale takie które mają szansę dojechać, dotychczas żadnej nie udało się, więc nie mam co narzekać. Wczoraj marzyło się, żeby poznawać Etnę w nieco mniejszym towarzystwie, nie wyszło, więc starałem się jak najwięcej pomagać Matteo, który wskoczył do pierwszej dziesiątki. Plan na następne dni: próbować ucieczek, oczywiście to musi być 8-10 ludzi na płaskim... ale w głowie najbardziej mam etap do Castelfidardo. Tak nawiasem mówiąc, ciekawe jakie będą komentarze, jeśli jutro wygra Cavendish, który wczoraj pół Etny wjechał "na klamce", żeby o 30sek zmieścić się w limicie czasu..?

Brak slow

Brakuje slow podczas takich dni, bo chyba kazdy z nas widzial siebie tam przez chwile, kazdy z nas ryzykuje... ale dzisiejszy dzien jest jednym z ciemniejszych w historii kolarstwa. Ja osobiscie nie znalem Woutera, ale wsrod naszej ekipy mial wielu przyjaciol i jest im cholernie ciezko. Uczcilismy jego pamiec minuta ciszy, wsrod nas... co bedzie jutro, to mniej wazne.

Dwa za nami...

Mówimy o wprowadzaniu nowoczesnego kolarstwa, wielkich zmianach, a mi to trochę wygląda jak czasy Coppiego, etapy typu Alba - Parma (255km) są lekką przesadą, faktem jest: milion ludzi na trasie, ale nie wiem, czy w tym kierunku powinniśmy iść... Drużyna wypadła dobrze, 10 miejsce, na które niewielu w sumie liczyło. Bez błędów się nie obyło, ale praktycznie bez żadnego specjalisty, testów w tunelach i podobnych manewrów straciliśmy niewiele. Ja nie zwalniałem, więc plan wykonany. Dzisiejsza akcja to raczej spontan, pewnie nie ruszyłbym się, ale nastawiłem się na mniejszą kalkulację, może w taki "głupi" sposób się kiedyś uda. Trochę krwi ekipom sprinterów napsuliśmy, a i Borut miał przez to łatwiej. Kolejne etapy cięższe i zapewne bardziej nerwowe, ale to jeszcze nie szansa na odjazd.

PS. Kilka zdjęć jak Rosjanie chcieli mnie wyeliminować...

Viva Alpini!

Jeszcze nie poczułem prawdziwego Giro, jesteśmy już po prezentacji ekip, połączonej z obchodami 150 rocznicy zjednoczenia Włoch i zjazdem Alpinistów (sam nie wiem jak to przełożyć, szukajcie "alpini" w wikipedii). Niezła festa, 2 godziny na nogach, żeby nawet nie wejść na podium, gdyby pan Lang zrobił coś takiego w Polsce, koledzy z "zachodu" zjedliby mnie, a i pewnie trzasnęli drzwiami i wyszli. My uszanowaliśmy ich uroczystość, choć uważam, że i Contadora trzeba było tam ściągnąć. Nie ważne... zaczynam mój pierwszy Wielki Tour, bez ciśnienia, bez stresu... ale i bez grubszego przygotowania - bez tygodni na Etnach, Teidach. My nic nie musimy, możemy sporo, a to czasami pomaga, mi osobiście presja nie służy, sam się motywuję... no czasami z pomocą rodziny. 224 przypinam na tyłek i "viaaa"...

PS. Postaram się w miarę możliwości napisać kilka zdań, gdy tylko będzie na to czas.

Czas na Giro

Szkoda, że media zabiły kolarstwo w Niemczech, w tym tygodniu widziałem, że gdyby nie nagonka w telewizji i gazetach, nawet po skandalach dopingowych przeżylibyśmy, ciężko wykorzenić pasję, a im się prawie udało. Tłumy, mniejsze... ale mimo wszystko i tak tysiące ludzi na trasach Rund um Koln i "Frankfurtu" dają większą motywację podczas ścigania. Pojechałem dwa dobre wyścigi, byłem w stanie odjechać z najsilniejszymi ludźmi, dlatego jestem zły, że nie udało się nam wygrać niczego w tym tygodniu. Wiele ekip chciało przyprowadzić dużą grupę, a i my wyrzuciliśmy porządną szansę do śmietnika. Wczoraj wydawało mi się, że ciężko nam będzie przegrać, gdy było nas trzech w 9-osobowej grupce. Znów trzeba powiedzieć: "a miało być tak pięknie.." Trudno, trzeba zapomnieć i od środy zacząć myśleć, co można ugrać na Giro d'Italia. Pierwszy wielki Tour, zaczynam z dobrymi nogami, a przez pierwsze dwa tygodnie jest kilka etapów "mieszanych" - na odjazd, więc oprócz pomocy Matteo i Borutowi, tam muszę upatrywać swojej szansy.